Μία
από τις μεγάλες ειδήσεις των ημερών κατά την προσωπική αριστερή μου άποψη,
αριστερή όσο βέβαια κρατά η επαφή μου με τη δημοσιότητα του μπλογκ ή του φβ και
άλλων κοινωνικών δικτύων, γιατί τις υπόλοιπες ώρες δρω ανάλογα με τα συμφέροντα
μου-να τα διευκρινίζουμε αυτά, μην πέφτουν μερικοί από τα σύννεφα αν και έχουν
περάσει αυτές οι υπέροχες εποχές αλλά να μην ξεφύγω, η είδηση λοιπόν είναι οι
δηλώσεις του Γρηγόρη Ψαριανού.
Ο
εξαιρετικός αυτός ηλίθιος πολιτικός, με δάκρυα στα μάτια και μαντίλι, είπε στον
δημοσιογράφο ότι «κανείς δεν του έταξε υπουργείο, κανείς». Ε, είναι λυπηρό σ
αυτό το κυβερνητικό συνονθύλευμα να μην υπάρχει μία αριστερίστικη πινελιά,
οπότε το παράπονο είναι κατανοητό. Όλοι αριστεροί είναι άλλωστε.
Δεν
παραλείπει βέβαια ο Γρηγόρης, να κατηγορεί τον φασισμό εξ αριστερών, το παιδί
είναι αιώνες μπροστά από εμάς, δεν κρίνει απαραίτητο να υπενθυμίσει στο λαό ότι
οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε. είναι νεοναζιστικές ή μοιάζουν με αυτές,
ή ότι νεοναζιστικά κόμματα έχουν απήχηση στις λεγόμενες προηγμένες Βόρειο-ευρωπαικές
χώρες. Όχι αυτά είναι, ανάξια αναφοράς.
Για
όλα φταίει ο Νεοέλληνας λοιπόν. Είμαστε σε εθνική κατάθλιψη, όχι σε εθνική ενότητα
αλλά κενότητα. Η συλλογική ευθύνη έχει περάσει ως δεδομένη στη δημοπρασία και
τα χουντικά κόμματα που την απαρτίζουν.
Βαριέμαι
να αναπτυχθώ περισσότερο. Έτοιμος να κοιμηθώ είμαι , η ώρα πάει 3 τα
ξημερώματα. Η μπύρα κάνει ότι θέλει την σκέψη μου, και βιάζει τα εσώψυχα μου.
Απλά
έγραψα, για να λέω ότι έκανα νέα ανάρτηση!:P
Σε πληκτρολόγια ανοιγμένα μπαινοβγαίνω, στην αγκαλιά σου σαν γατάκι τρομαγμένο . Από την οθόνη μου
κρατιέμαι και με σέρνεις στην πασαρέλα μιας ζωής μαστουρωμένης είμαι χαμένος σε
μια ατέλειωτη ανία αλλά το ξέρω καύλα είναι μόνο μία!
