Not afraid...

Δεν θα κλάψω θα γράψω καθισμένος στο σαλόνι βλέποντας και λίγο στα κλεφτά τηλεόραση, που δεν την πάω αλλά η περίσταση με φέρνει κοντά της. Δύσκολη μέρα σήμερα, ο αδερφός μου δεν είναι πολύ καλά, πάσχει και από διαβήτη, αλλά δεν είναι αυτό μόνο ήταν κάπως ανεξήγητη η ζάλη που του συνέβη με αποτέλεσμα να τρομοκρατηθούμε όλοι μας, βάζοντας ως συνήθως το κακό στο μυαλό μας. Δείχνει να είναι καλύτερα τώρα οπότε παίρνω και εγώ τη δύναμη να γράψω να εκτονωθώ καθώς δεν έδειξα καθόλου την ανησυχία μου, τώρα θα τη δείξω!

Δεν πέρασα εύκολα χρόνια, ειδικά τα τελευταία ήταν μαρτύριο και όμως το πάλεψα τόσο που είμαι περήφανος για εμένα. Φίλοι με πρόδωσαν επειδή ήμουν τόσο αιρετικός τόσο διαφορετικός από αυτούς, καμία σχέση με την δική τους ζωή και τρόπο σκέψης. Από την άλλη είχα και τα προβλήματα μου που με βύθισαν σε μία μαύρη τρύπα, με έξοδο διαφυγής την στήριξη της οικογένειας. Συνεχίζω να είμαι μόνος και έρημος που λέει και το τραγούδι. Λογικό θα μου πείτε, αφού τώρα αρχίζω να ζω ξανά, αλλά μου μοιάζει ο κόσμος τόσο μα τόσο σκληρός! Δεν φταίει αυτό όμως. Είναι και κακός! Κανείς δεν είναι έτοιμος να με αισθανθεί, ποτέ, δεν συνέβη σ αυτά τα 23 χρόνια που ζω-και δεν μιλώ για τις στιγμές που πήγαιναν όλα καλά-για τις άσχημες που κυριαρχούσε η θλίψη και ο πόνος. Και δεν έχω και την απαίτηση άλλωστε, κάποτε μόνο την είχα αλλά μου έφυγε όταν ανακάλυψα τους διάφορους βαθμούς υποκρισίας που έχουμε όλοι μας.

Έτσι με εκδικείται ο Θεός λένε πολλοί για την απιστία και την ασέβεια μου που φτάνει σε τέτοιο σημείο ώστε να με προδίδουν και άνθρωποι που παρόλα αυτά εκτιμούσαν το είναι μου απλά δεν μπορούν να δεχτούν ότι αγγίζω αυτά που τους εκφράζουν και που εμένα δεν με εκφράζουν, αντιθέτως μου αρέσει να τα γελοιοποιώ στο βαθμό που το επιτρέπει αυτό η ευφυΐα μου και στο γεγονός ότι ποτέ δεν πειράζω τον ίδιο τον άνθρωπο αλλά τις παράλογες ιδέες του, κατά την άποψη μου πάντα…. Σέβομαι τους ανθρώπους όσο κανένας άλλος είναι μάθημα όλο αυτό που πέρασα, αλλά γιατί να αλλάξω; Γιατί να γίνω πιο μαλθακός ή λιγότερο καυστικός με τις ιερές απόψεις κάποιων ανθρώπων και των φίλων μου συμπεριλαμβανομένων γιατί όχι; Δεν χλεύαζω τη ζωή αλλά την εξουσία!

Μόνος στο σκοτάδι αγγίζω κάτι που λίγοι άνθρωποι τολμούν. Την ψυχική ισορροπία, την καλοσύνη στο μεγαλείο της και την ευαισθησία μου καθώς έτσι είμαι μαθημένος από την ίδια τη ζωή μου. Θέλω να τραγουδήσω τώρα(ναι έχω ταλέντο σ αυτό), έχω ανάγκη και θα το κάνω και ας μην με ακούσει κανείς. Ή μάλλον να με ακούσει ο αδερφός μου και να νιώσει τον πόνο μου, αυτό θα του δώσει δύναμη….

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα

που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά

και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση

οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά

που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

(στη φώτο μία υπέροχη Θεά-είδατε;πιστεύω! μετατρέπει σε δελφίνια τα φιλιά της και τα στέλνει στο φεγγάρι)