Το δράμα του Αϊνστάιν και ο φοιτητής που αποστόμωσε τον κακό άθεο καθηγητή του!

«Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες» Αλβέρτος Αϊνστάιν(1879-1955 Φυσικός)

Η Μ.  μία έμπιστη και μορφωμένη φίλη μου ανάρτησε στο Fb  πριν από λίγο καιρό μία ιστορία που φέρει τον Αϊνστάιν στη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων να συζητά για την σχέση επιστήμης και θρησκείας με έναν άθεο καθηγητή του, τον οποίο αποστομώνει στο τέλος  χαρίζοντας στους απολογητές την ευχαρίστηση του να είσαι ηλίθιος πιστεύοντας ότι ένας Αϊνστάιν, εις περίπτωση που όντως ήταν αυτός(δεν ήταν αυτός φυσικά), μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού(!) και μάλιστα με επιχειρήματα νηπιαγωγείου. Εγώ πάντως, ούτε στο νηπιαγωγείο δεν έλεγα τέτοιες μαλακίες! 

Δεν γνώριζα την ιστορία αυτή, όμως ασχολήθηκα με το ζήτημα αφού παρουσίαζε τον Αϊνστάιν καθυστερημένο στα νιάτα του, ερεύνησα στο διαδίκτυο αλλά και σε βιβλία ή εγκυκλοπαίδειες σχετικές και κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα που θα τα αναδείξω στη συνέχεια. Η ιστορία αυτή είναι παλιά, ουσιαστικά εκφράζει το πρόβλημα του κακού που αντιμετωπίζουν όλες οι θρησκείες από την αρχαιότητα όταν οι σκεπτικιστές τις στριμώχνουν στη γωνία(δεν συνεχίζω θα γίνει ακατάλληλο). 

Θα μου πείτε ίσως, περνιέσαι πιο έξυπνος από τον Αλ. Αϊνστάιν(υποθετικά μιλώντας εάν όντως ήταν αυτός);  Αν πίστευε στον Θεό υπό την έννοια της υπερφυσικής δύναμης: Ναι, είμαι πιο έξυπνος απ’ αυτόν! Η ευφυΐα είναι εξαιρετικά περίπλοκη στα ανθρώπινα όντα. Μην ξεχνάμε πως ο Αϊνστάιν έγινε γνωστός όταν δημοσίευσε το “Annalen der Physik” στο οποίο ανέλυε την ειδική θεωρία της σχετικότητας, θεωρία που άλλαξε τα πάντα στον επιστημονικό του κλάδο. Πρόκειται για έναν επιφανή επιστήμονα και ιδιαίτερα ευφυή. Όμως για ποιο λόγο να μην είναι και ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Λ. βαν Μπετόβεν  το ίδιο ευφυής ή έστω παρόμοιας ευφυΐας; Είναι εύλογο ότι οι πραγματικά έξυπνοι άνθρωποι δεν έχουν να αποδείξουν σε κανέναν την ευφυΐα τους, απλά την έχουν και τη μεταδίδουν.

Το γεγονός ότι προβάλλεται ως επιχείρημα έναντι των σκεπτικιστών βάζοντας τον Αϊνστάιν σε ρόλο απολογητή για να αποδείξουν πόσο κακός είναι ο άθεος συνομιλητής του και ολόκληρη η επιστήμη, είναι μία γελοιότητα που ξεπερνά τα όρια του σύμπαντος. Από την προσωπική μου έρευνα και με την αρωγή διάφορων συναδέλφων :P φαίνεται πως το ανέκδοτο αυτό κυκλοφορεί από το 2004 με τον σπουδαίο επιστήμονα στον ρόλο του φοιτητή. Είναι όμως αρκετά παλιό και με διάφορες εκδοχές. Σε καμία βιογραφία του Αϊνστάιν δεν φαίνεται να αντιμετώπισε κατ αυτόν τον τρόπο κάποιον καθηγητή του. 

Εξάλλου, είναι ευρέως γνωστό πως το όνομα του Αλ. Αϊνστάιν χρησιμοποιείται κατά κόρον σε διάφορους μύθους στους οποίους χρειάζεται ένας ευφυής άνθρωπος, μία διάνοια για να εξολοθρεύσει τον «κακό» της ιστορίας. Ο κακός του σεναρίου στην περίπτωση μας είναι ένας άθεος καθηγητής. Εννοείται ότι οι άθεοι στους αστικούς μύθους και μεταξύ των πιστών θεωρούνται ιδιαίτερα βδελυροί και με κάποιον τρόπο πρέπει να δειχθεί η ήττα της επιστήμης από μία διάνοια.

Διαβάζοντας προσεκτικά τον μύθο του φοιτητή και του άθεου καθηγητή του, κάποιος με στοιχειώδεις γνώσεις επιστήμης και με κάποιον απλό αλλά επαρκή δείκτη νοημοσύνης μπορεί να διαπιστώσει αμέσως, ότι πρώτον ο Αϊνστάιν δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία και δεύτερον ότι ο ευσεβής φοιτητής εκφράζει την αμάθεια μέσα από τον ρόλο του και ο άθεος καθηγητής εμφανίζεται στον ρόλο της γνώσης, που όμως υπερκεράζεται από την αμάθεια και στο τέλος κυριαρχεί αυτή χωρίς να έχει απάντηση η «γνώση». Μάλλον γαμούσε εκείνη την ώρα!

Παραθέτω ένα απόσπασμα από πραγματικά λόγια του λαμπρού επιστήμονα Αλβέρτου Αϊνστάιν:

«Δεν προσπαθώ να φανταστώ κάποιον Θεό: μου αρκεί να στέκομαι με δέος απέναντι στη δομή του κόσμου».

(Από το 'The Quotable Einstein', Princeton University Press,)

«Ήταν, βέβαια, ψέμα αυτό που διαβάσατε σχετικά με τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις, ένα ψέμα που επαναλαμβάνεται συστηματικά. ... Αν υπάρχει κάτι μέσα μου που μπορεί να χαρακτηριστεί θρησκευτικό, αυτό είναι ο απεριόριστος θαυμασμός για τη δομή του κόσμου, στο βαθμό που μπορεί η επιστήμη να την αποκαλύψει».

(Γράμμα του ίδιου το 1954).

Σε μία χώρα που ανακαλύφθηκε η γενική και ειδική θεωρία της μαλακίας του νου με εφαρμογή επιτυχημένη και αποδεδειγμένη, είναι φυσιολογικό να κυκλοφορεί συνεχώς ο μύθος χωρίς να διαψεύδεται πέρα από λίγους ανοιχτόμυαλους. Παρατήρησα σχόλια τύπου «τον τάπωσε τον καθηγητή» κ.α. και απορώ με την θρησκευτική και μη, γαμομυαλία τέτοιων ανθρώπων…

Το παράδοξο και ταυτόχρονα εκείνο που θα έπρεπε να πονηρέψει τον αναγνώστη είναι το γεγονός ότι ένας καθηγητής φιλοσοφίας, που είναι συνεπής με τις γνώσεις του, την νοημοσύνη του και γενικότερα με την παιδεία και την μόρφωση του δεν θα μπορούσε να μην απαντήσει στον φοιτητή που θα του αράδιαζε αυτές τις μαλακίες. Αν ξεκινούσε συζήτηση περί της ύπαρξης του θεού, προφανώς και θα ήταν έτοιμος να ανταπαντήσει σε κάθε επιχείρημα ευσεβούς φοιτητή ακόμα και αν επρόκειτο για καθαρές ανοησίες όπως του πρωταγωνιστή μας.

Για ένα είμεθα σίγουροι σε αυτό τον κόσμο: Ότι η ύπαρξη του θεού δεν είναι τουλάχιστον προφανής! Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα με την θρησκευτική πίστη. Αυτό που αποτελεί αντικείμενο της δεν μπορεί να αποδειχθεί! Η πίστη στηρίζεται στην πίστη και σε καμία περίπτωση στην γνώση, ώστε να είναι πλέον γεγονός και όχι απλά μία πίστη. 

Άρα, εγώ ως άθεος δεν εκφράζω την ανάγκη να μην πιστέψω στον θεό, δηλαδή δεν είμαι ένας επαγγελματίας του είδους με ζήλο που οφείλεται στην αρνητική επίδραση της θρησκείας κατά τα παιδικά χρόνια και στην δύσκολη μετέπειτα απελευθέρωση από τα δεσμά της αλλά την ίδια μου την εμπειρία η οποία λέει ότι ο θεός δεν υπάρχει λαμβάνοντας υπ όψιν και όλα τα δεδομένα της ύπαρξης του ανθρώπου(της ζωής γενικότερα) και της επιστημονικής προόδου. Αυτό αποκαλείται ορθολογισμός. 

Οι εξαιρετικοί ισχυρισμοί δυστυχώς απαιτούν εξαιρετικές αποδείξεις. Και η αποδεικνυόμενη γνώση έχει τεράστια αξία για όλους. Λέω «δυστυχώς» γιατί και εγώ θα ήθελα να υπάρχει μία θεότητα καλοκάγαθη η οποία να προσφέρει αιώνια σωτηρία και ένωση με τα αγαπημένα πρόσωπα. Επίσης θα ήθελα να κατοικώ στον ήλιο και να είμαι το κέντρο του ηλιακού συστήματος, να κόβω βόλτες στο σύμπαν και να κάνω σεξ στην Αφροδίτη με την κοπέλα μου. Μήπως θα αλλάξει η πραγματικότητα;

Αναλύοντας, περισσότερο την συζήτηση του σπουδαστή με τον καθηγητή του ύστερα από την μεγάλη εισαγωγή που προφανώς σας κούρασε αλλά δεν ήθελα και να σας γελάσω, λεπτή η θέσις μου, διαπιστώνουμε με χαρά ότι μιλούν δύο καθυστερημένοι, με τη διαφορά όμως ότι ο ένας φαίνεται σοφός μπροστά στην ηλιθιότητα του άλλου. Πραγματικά, με άγγιξε, συγκινήθηκα κιόλας…. αφού ήταν Χριστούγεννα όταν έμαθα για αυτά καμώματα του νεαρού «Αλβέρτου».

Έπειτα από τις εύλογες και απλές ερωτήσεις του Καθηγητή φτάνει όπως διαπιστώνετε όσοι διαβάσετε την ιστορία, στο σημείο να αναστήσει ο σπουδαστής το ανάστημα του στο κακό υπερμορφωμένο και άθεο τέρας.

Φοιτητής:

«Δεν υπάρχει κρύο Κύριε[..]Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια...  Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της»

Κανένας επιστήμονας δεν υποστηρίζει ότι το κρύο είναι το αντίθετο της θερμότητας. Η θερμοκρασία ως φυσική ιδιότητα και μέγεθος δείχνει πόσο ζεστό ή ψυχρό είναι ένα σώμα σε σχέση με μία ή περισσότερες σταθερές τιμές που έχουν προκαθοριστεί. Συνδέεται με την μέση κινητική ενέργεια των σωματιδίων ενός συστατικού, και είναι αρκετά υποκειμενική. Το κρύο υπάρχει, συνεπώς, διότι όπως μου λέει τώρα ο Λέοντας, δεν μπορεί καθόλου το κρύο της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Είναι ανυπόφορο.

Η φώκια όμως που μοιάζει παρεμπίπτοντος με τον σπουδαστή σε επίπεδο νοημοσύνης, ακούει το λιοντάρι και γελάει. «Μα, η Ελλάδα έχει πάντοτε καλοκαίρι και οι θάλασσες της είναι πάντοτε θερμές!». Βέβαια σε περίπτωση που είσαι άρρωστος θρησκευόμενος νους όπως του φοιτητή, μετράς την θερμοκρασία του αέρα στον ήλιο και όχι στην σκιά! Αφού ως γνήσιος άσχετος δεν ξέρεις ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μόλις συναντήσει κάποιο αντικείμενο μετατρέπεται σε θερμότητα!

Είναι το ίδιο άραγε να ζούμε σε αέρα που έχει 30 βαθμούς με 40% υγρασία και το ίδιο με 75% στην ίδια θερμοκρασία; Αυτό είναι η θερμοκρασία άρα και το κρύο και η ζέστη, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο! Ουδεμία σχέση έχει η θερμότητα, η οποία είναι ενέργεια.

 Φοιτητής:

«Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;» (Καθ.): «Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;» (Φοιτ): «Κάνετε και πάλι λάθος κύριε…»

Σαφώς! Αν δεν βρίσκω καμιά φορά την τρύπα μίας γυναίκας είναι ότι τα φωτόνια δεν με βοηθούν καθόλου προς αυτή την κατεύθυνση, ευτυχώς υπάρχει η επαφή αλλά και η επικοινωνία μέσω των εγκεφάλων μας. Βέβαια, όλο και κάποιο φωτόνιο θα παίρνει μάτι εκείνη την στιγμή, μην το χέσουμε τελείως δεν είναι ντροπή να βλέπεις! Η φυσική συνέχεια του φωτός είναι το σκοτάδι, και η συνέχεια του σκοταδιού ο εγκέφαλος του φοιτητή…

Φοιτητής:

«Τώρα πείτε μου, καθηγητά διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού; [..]Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;»

Εν τω μεταξύ γνωρίζουμε ότι το 98,4% του DNA του ανθρώπου είναι ίδιο με του πυγμαίου χιμπαντζή(με την κατηγορία των μεγάλων πιθήκων ή ανώτερων), όχι με της μαϊμούς! Η μαϊμού ανήκει στην μικρότερη κατηγορία των πιθήκων και είναι μακρινότερος συγγενείς μας. Το υπόλοιπο 1,6% μας έκανε πιο ελεύθερους και μας προίκισε με την δυνατότητα να μιλάμε, έστω κι αν μερικοί όπως ο φοιτητής καταχρώνται αυτή την λειτουργία ξεστομίζοντας απίστευτες μαλακίες!

Βέβαια, ακόμα κι αν ήταν προσωπική η άποψη του καθηγητή για την φυσική εξέλιξη και όχι επιστημονικά διασταυρωμένη από αξιόπιστη μεθοδολογία ομολογώ ότι θα είχε δίκιο, αφού με τέτοιο φοιτητή μόνο μία μαϊμού θα συνεννοούταν μαζί του!

Είναι γνωστό βέβαια στους κύκλους των έξυπνων ανθρώπων ότι η θεωρία της φυσικής εξέλιξης δεν διατείνεται ότι ο άνθρωπος(ένας από τους ανώτερους πιθήκους) έχει εξελιχθεί από τον χιμπατζή και τον γορίλα. Μοιράζεται όμως έναν κοινό πρόγονο μαζί με τους εν λόγω πιθήκους! Οπότε, ο φοιτητής παρουσιάζει πλήρη άγνοια για την εξελικτική διαδικασία και τις πανίσχυρες ενδείξεις που παρέχει αυτή στους επιστήμονες.

Ο ανενημέρωτος και συνάμα διανοητικά και κυρίως σεξουαλικά στερημένος λόγω ανικανότητας φοιτητής όχι μόνο δεν γνωρίζει την διαφορετική εξελικτική πορεία του ανθρώπου από τον κοντινότερο του συγγενή αφού βάσει αυτού του γεγονότος διαφοροποιήθηκε ο Homo Sapiens με την ανάπτυξη της δίποδης όρθιας στάσης και η οποία επέφερε και άλλες ανατομικές αλλαγές, αλλά απτόητος απαιτεί να έχουμε δει με τα μάτια μας την εξέλιξη, ωσάν βλάκας, δεν μπορεί να σκεφτεί τρόπους που οδηγούν στο να θεμελιώνουν τις απόψεις τους οι επιστήμονες στην φυσική εξέλιξη!

Η εξέλιξη των ιών για παράδειγμα και οι μεταλλάξεις τους όπως και η προσαρμογή τους στο περιβάλλον και στα διάφορα αντιβιοτικά, δεν αποτελεί μία σοβαρή ένδειξη για το πώς λειτουργεί η εξέλιξη; Και μάλιστα, την παρακολουθούν με τα μάτια τους! Μην μακρηγορήσω με παραδείγματα που δεν έχουν νόημα, άλλωστε, προς το παρόν κανένα στοιχείο δεν βρέθηκε που να αντικρούει την θεωρία της εξέλιξης των ειδών, αντίθετα ενισχύεται ακόμα περισσότερο!

Προφανώς, ο φοιτητής έχει παρακολουθήσει με τα μάτια του την δημιουργία του ανθρώπου από τον θεούλη! Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια έπαρση. Θα ήταν μάρτυρας φαίνεται στην κατ΄ εικόνα και καθ ομοίωσιν δημιουργία του ανθρώπου από τον μέγιστο αφέντη. Μπορεί και να έκλαιγε την στιγμή εκείνη ενώ ο θεός πάσχιζε να ολοκληρώσει τα γεννητικά όργανα του Αδάμ, αφού στην αρχή, τον άφησε με έναν όρχη! Βλέποντας αυτά τα τραγικά η Εύα, και παίρνοντας ως δεδομένο τους όρχεις του θεού απαίτησε να βάλει και δεύτερο όρχη στον έντρομο Αδάμ, ο οποίος όλο από πίσω του κοιτούσε (Γενεσις 666 στιχ 4)

Πάντως, άμα δεν πείθεσαι αναγνώστη, θα έλεγα να κάνεις αυτό που έπρεπε να κάνει και ο εν λόγω φοιτητής. Να βγάλει ακτινογραφία τον κώλο του να δει που χάθηκε η ουρά που κάποτε είχαν οι πρόγονοι μας. Για να μη μιλήσω για τα άλλα είδη ζώων και τις ομοιότητες τους ή τα υπολείμματα τους. Η ανατομία των φαλαινών μας δείχνει ότι κάποτε ζούσαν στην στεριά και εξελίχθηκαν με τους αιώνες σε θαλάσσιο είδος!

Φοιτητής:

«Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;»

Μήπως και ο ίδιος ο θεός δεν είναι δημιουργός αλλά απλά ένας φανταστικός κήρυκας, τελευταίας κατηγορίας; Σκέψου το, όσο μπορείς βέβαια, καθώς η άγνοια σε καταδυναστεύει από μικρό κατακαημένε Αϊνστάιν!

Φοιτητής:

«Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. [Ά]ρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε».

Στην θέση του καθηγητή, χωρίς να θέλω να κάνω τον έξυπνο παιδιά, θα απαντούσα σε αυτό το αριστουργηματικό προφυλακτικό που ξεφούρνισε ο Αλβέρτος(χαχα) μία παραλλαγή ενός τραγουδιού «Μέρα όμορφή».

Πρέζα όμορφη! Το πάρκο γυρίσαμε όσο φέγγει ας πιούμε μία σαγκριά. Πρέζα όμορφη! Τις πάπιες ταΐσαμε , σινεμά και σπιτάκι μετά. Μα, τι πρέζα όμορφη! Χάρηκα που ήσουν εδώ….. και πάει λέγοντας μην κουράσω.

Γελάμε, αλλά μπορεί να έχει και δίκιο. Δεν έχουμε εγκέφαλο; Σύμφωνα με τα ρημάδια τα πρωτόκολλα; Ε, τότε πως φαντασιώνομαι μία κοπέλα και καυλώνω; Δεν έλειψε ποτέ κατά τα φαινόμενα ο φοιτητής από τα κατηχητικά όταν δίδασκαν ότι ο εγκέφαλος εμφυτεύθηκε αργότερα στον άνθρωπο για να προσεύχεται στον θεό! Η επιστήμη επειδή βασίζεται στα πρωτόκολλα λέει ότι δεν έχουμε εγκέφαλο, ενώ ο θεός που βασίζεται στην ιστορία του Λωτ μας ενημερώνει ότι ο απώτερος σκοπός του εγκεφάλου είναι να γαμήσει, γι αυτό τον κουβαλάμε μαζί μας.

Τα λεγόμενα του καθηγητή είναι προϊόν εγκεφαλικής λειτουργίας και τα αφτιά των φοιτητών το δέχονται αυτό μέσω της δικής τους εγκεφαλικής λειτουργίας. Η ακοή είναι μία από τις αισθήσεις σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτοκόλλου (της νέας τάξης). Ή  μήπως πρέπει να αρχίζω να αμφισβητώ την εγκεφαλική λειτουργία εκείνου που κατασκεύασε όλη αυτή την παρωδία για να μας αποδείξει ότι το κακό είναι απλά η απουσία του καλού; Δεν μας διευκρινίζει ο ευσεβής μαλάκας το πως εξηγείται η υπερβολή του κακού, μήπως το καλό έχει μείνει από απουσίες και θα συνεχίσει στην ίδια τάξη;

Προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε και τα παρακάτω:

[1]. «Πίστη και Επιστήμη»

[2]. «Ο Αϊνστάιν και η πίστη στα άλογα(ιδιαιτέρως τα πράσινα)»

[3]. Snopes.com

[4]. «Μία άλλη εκδοχή της ιστορίας πιο σκεπτικιστική»