Δεν θαυμάζω το πολιτικό σύστημα του δυτικού πολιτισμού. Δεν πετάω στα σύννεφα νομίζοντας ότι υπάρχουν ίσα δικαιώματα, «εύνομα» κράτη, που λειτουργούν υπέρ του πολίτη. Μεγάλη σημασία έχει να ανατρέξουμε στην Ιστορία του κόσμου. Αυτή είναι ένα πραγματικό βιβλίο φωτός για να επιβεβαιωθώ κατηγορηματικώς!
Σε καιρούς που ο πόλεμος έχει πολύπλοκη έννοια προσπαθεί η ελληνική κοινωνία να αντισταθεί(;) και όχι μόνον αυτή αλλά γενικότερα η κοινωνία έναντι των ισχυρών που επιβάλλουν μέτρα, με συντάγματα που έχουν φτιάξει να φαίνονται όμορφα στα χαρτιά αλλά ανεφάρμοστα στην πράξη. Δεν είναι ελληνικό το φαινόμενο, παρά του ότι εμείς έχουμε όντως από τους πιο διεφθαρμένους πολιτικούς στον κόσμο! Η κρίση είναι ένα πολυεργαλείο της πολιτικής εξουσίας και οικονομικής να περιφέρει τους λαούς στον μεσαίωνα. Θεσμικά λειτουργούν καλύτερα τα περισσότερα κράτη από εμάς. Τι με ενδιαφέρει;
Η κρίση είναι δομική, εκπηγάζει από το ίδιο το σύστημα που λειτουργεί εις βάρος των ταπεινών και υπέρ της τάξης των ισχυρών και μόνο με αντισυστημική πρόταση μπορούν να λυθούν τα προβλήματα με έναν νέο διεθνισμό.
Σκοπός του άρθρου είναι να δείξω απλά τον προβληματισμό μου χωρίς να μπλεχτώ με τεχνικές έννοιες της πολιτικής ή με ρητορικές απλά ερωτήσεις.
Συζητώντας στο facebook, τραγικόν βέβαια για την ευφυΐα μου, με κάποιους προοδευτικούς συνήθως από τον χώρο της προοδευτικής αριστεράς πραγματικά, αηδίασα από την στενότητα με την οποία βλέπουν το θέμα αυτό. Από την άγνοια της ιστορίας καταλήγουν να συμφωνούν με τα μνημόνια και να τα θεωρούν ως μόνη λύση για το ελληνικό φαινόμενο. Σέβονται τις αποφάσεις του ΣτΕ. Γενικώς, προτείνουν να είμαστε ραγιάδες σε εποχές που δεν σηκώνει κάτι τέτοιο(…4 αιώνες τουρκοκρατίας μοναδικό στο είδος μας!).
Αυτοί έχουν το εξής κουσούρι: Θέλουν να δουν likes στην έτοιμη είδηση που έχουν πάρει από κάποιο επίσημο site και αλλά τόσα σχόλια να συμφωνούν μαζί τους. Μη τυχόν και διαφωνήσεις. Την γάμησες! Με χαρακτήρισαν ότι…. Έχασα τα δελτία του Σταρ λόγω της μικρής μου σχετικά ηλικίας. Ναι τα έχασα απαντώ. Αυτοί έχασαν τη ζωή τους όμως τόσα χρόνια και μυαλό δεν έβαλαν. Έχει διαφορά.
Επηρεάστηκαν μάλιστα μερικοί από τους εμπνεόμενους φιλόσοφους που έχω στο fb για να μου την πουν. Δεν τους πέρασε από το μυαλό να αντεπιχειρηματολογήσουν αλλά να μου την «πουν» ότι δεν ζούμε στις εποχές πχ. του Πλάτωνος. Ίσως, κάποιοι από αυτούς όπως η κυρία που μου το είπε, να ζούσε τότε, και χαμπάρι να μην πήρε πόσα χρόνια πέρασαν. Τέλος πάντων.
Εγώ γνωρίζω ότι η μόνη τέχνη που δεν χρειάζεται να καινοτομήσει είναι η πολιτική. Πράγμα που αγνοεί ο λαός και όλοι αυτοί οι καθυστερημένοι στα λόγια άνθρωποι.
Ένας από τους τρεις φόβους του ανθρώπου είναι η ανάγκη να επιβιώσει. Περιλαμβάνει διάφορους επιμέρους φόβους και ανησυχίες, τα έχω γράψει και παλαιότερα. Είναι η βασική ανάγκη για τροφή, στέγη και νερό. Αλλά όχι μόνο αυτό. Και η επιβολή του ισχυρότερου στον αδύναμο! Από τις λίγες εξόφθαλμες αλήθειες της ιστορίας!(δείτε παλαιότερο άρθρο μου εδώ).
Η ιστορία με την οποία έχουμε να κάνουμε συνίσταται όπως λέει ορθώς ο γερμανός συγγραφέας K. Deschner[i] « σε όλους τους αιώνες από εξουσία και ταπείνωση από μία ανώτερη τάξη που κυβερνά και εκμεταλλεύεται και μία κατώτερη που αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης (η λεγόμενη κυβερνητική ευθύνη) και μάλιστα οι προοδευμένοι λαοί είναι σε αυτό πρωτοπόροι.»
Συνεχίζει ο εξαιρετικός συγγραφέας ότι « Η ιστορία είναι ένα θέατρο αμέτρητων πράξεων, κυρίως βίας, […] από συνθήκη ειρήνης σε συνθήκη ειρήνης και από περίπτωση σε περίπτωση.»
Αυτό που γνωρίζουμε λοιπόν είναι ότι οι ιδέες για ελευθερίες, τα όμορφα συντάγματα που ονειρεύονται οι λαοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αδυναμία να κυβερνήσουν οι ίδιοι και να φέρουν τις τύχες στα χέρια τους, ούτως ώστε να υπάρξει πραγματική δημοκρατία με έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών μέσων από τους ίδιους τους λαούς και όχι από την αριστοκρατία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Έτσι όλοι μας πεθαίνουμε γρηγορότερα από τα συνθήματα που αναρτούμε στις διαδηλώσεις απ ότι τα συνθήματα μέσα στην κοινωνία μας ακόμα και η λέξη «κυβερνώ» σημαίνει αδικώ την κατώτερη τάξη! Παρακωλύω την δικαιοσύνη για να λειτουργεί με τους δικούς μου όρους! Ανθρώπινη φύση, πουτάνα για την ίδια της την πίστη!
Το σύστημα της οικονομίας της αγοράς
Είναι ένας αυτόματος μηχανισμός κατανομής πόρων, που ισχυρίζεται ότι κατανέμει ορθολογικά και χωρίς αδικίες. Δεν θα σταθώ στο «γιατί» πιστεύουν στον ορθολογισμό αυτού του συστήματος. Κάθε οικονομολόγος του κατεστημένου μπορεί να σας το διδάξει στα πανεπιστήμια, στις βιβλιογραφίες και στις τσέπες του(παρεμπιπτόντως). Θεωρητικά έχει βάση, όμως τι γίνεται όταν διαταραχθεί ο μύθος του;
Ο ίδιος ο Kenneth Arrow, νομπελίστας παραδέχτηκε την ήττα του αφού δεν μπόρεσε να καταδείξει τον «ορθολογισμό» αυτού του συστήματος κρίνοντας ως το μεγάλο «αγκάθι» αυτής της θεωρίας διάφορα άλυτα προβλήματα όπως η περιοδική ύπαρξη μαζικής ανεργίας η οποία αποτελεί σαφή εσωτερική αντίφαση του συστήματος.
Εν ολίγοις, η εγγενής τάσης του συστήματος της αγοράς να οδηγεί σε συγκέντρωση οικονομικής δύναμης και σε ανισότητα αποδεικνύει σύμφωνα με τον πολιτικό φιλόσοφο(και οικονομολόγο) Τάκη Φωτόπουλο[ii] ότι το παρόν σύστημα στρεβλής ανάπτυξης είναι το υποπροϊόν ενός συστήματος που παράγει εγγενώς τις κρίσεις και ικανοποιούνται μόνο όσοι έχουν χρήμα και όχι αναγκαστικά οι ανθρώπινες βασικές ανάγκες!
Οπότε δεν πρέπει να παίρνουμε ως δεδομένο το υπάρχον σύστημα και μέσα από αυτό να βελτιωθούμε. Πρέπει να το αλλάξουμε όπως επιτάσσει η πρόοδος της επιστημονικής σκέψης και τεχνολογίας, πρέπει να βασιστούμε σε νέα πολιτιστικά δεδομένα και όχι σε αυτά που δημιουργήθηκαν κάποτε, με τις τότε ανάγκες της κοινωνίας!
Ευνόητα εξέρχεται με βία το συμπέρασμα ότι μόνο μία μικρή ελίτ μπορεί να ικανοποιεί τις οποιεσδήποτε ανάγκες, αντλώντας σπάνιους πόρους από την γη, καταστρέφοντας το περιβάλλον-παρά τους οικολόγους που φωνάζουν οι άνθρωποι- ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν καλύπτει ούτε τις βασικές τους ανάγκες!
Άρα εδώ κρίνω σημαντικό να πω το εξής: Ελευθερία επιλογής ενός ατόμου είναι κενή περιεχομένου όταν δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες! Κάπως σαν την υποτιθέμενη ελευθερία επιλογής από τον θεούλη, κενή περιεχομένου αφού ήδη δεν μας ρώτησε αν πρέπει να παίξουμε στον κόσμο του!
Πολυδιάστατη κρίση
Η κρίση σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα είναι πολυδιάστατη επομένως. Είναι οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική και ιδεολογική αλλά και οικολογική. Επιπροσθέτως, λοιπόν είναι η ίδια η δυναμική της οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που έχει οδηγήσει στη συγκέντρωση εξουσίας σε όλα τα επίπεδα και είναι η απώτερη αιτία της «δομικής» κρίσης που ταλανίζει το παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Προτιμώ να γίνομαι σαφής: Δεν είναι δημοκρατία η αντιπροσωπευτική δημοκρατία επειδή θέτει μεν ως πηγή εξουσίας τον λαό αλλά τον απαγορεύει να ασκήσει εξουσία, θεωρώντας τον ανίκανο να πάρει αποφάσεις, με δογματικό τρόπο, αφού αν λάβουμε υπ’ όψιν πως λειτουργούν οι επαγγελματίες του είδους, ευνόητα, ο λαός με τις συνελεύσεις του μπορεί να οδηγήσει σε άλλη διάσταση τον κόσμο, ειδικά στην σημερινή εποχή με την αναπτυγμένη θεωρητική σκέψη του ανθρώπινου είδους.
Είναι αρκετοί που θέλουν να πιστεύουν πως στα ευνομούμενα κράτη η κρίση είναι μόνο οικονομική(γελώντας τους εαυτούς τους) σε περιβάλλον που η οικονομική εξουσία παράγει και πολιτικές και διάφορους νόμους που δεν ελέγχονται από το κοινωνικό σύνολο. Η κρίση σαφώς και είναι παντού πολιτική και όχι μόνο στην Ελλάδα. Είναι ολοφάνερο σε όσους παρακολουθούν τον κόσμο, και δεν είναι χωμένοι στον εγωισμό τους, ότι παντού διαδηλώνουν οι λαοί κατά των πολιτικών και πολλές φορές και κατά των ίδιων των θεσμών και όχι μόνο τις «κακές πολιτικές» που εύκολα παρασύρεται η ρεφορμιστική αριστερά και αποδίδει εκεί το πρόβλημα.
Οι επαγγελματίες πολιτικοί σε όλο τον κόσμο έχουν καταρρεύσει στα μάτια των λαών, οι αποχές είναι μεγάλες κυρίως σε ΗΠΑ και Μ. Βρετανία, τα κόμματα χάνουν την αξία που είχαν και γενικώς επικρατεί μία διάχυτη αμφισβήτηση γι αυτό που ονομάζουμε σήμερα πολιτική! Δεν είναι ότι δεν ενδιαφερόμαστε για την πολιτική. Είναι ότι αυτού του είδους πολιτικής αναγουλιάζει κάθε νοήμων άνθρωπο!
Η κακή διαχείριση των θεσμών προκύπτει από την ίδια την λειτουργία της δυναμικής της οικονομίας της αγοράς, παράγει ενδογενείς πολιτικές και κάθε πολιτική που είναι έξω από τα πλαίσια της απορρίπτεται απευθείας. Άρα, δεν απαρτίζουν μόνον κακοί πολιτικοί τον κόσμο. Αλλά το κοινωνικό σύστημα που δημιουργεί το πολιτικό σύστημα είναι εσφαλμένο βάσει της οικονομίας της αγοράς που ανέπτυξα πιο πριν.
Η βία και ο εθνικισμός στο μεγαλείο του
Μέσα από συζητήσεις πολλές φορές καταλήγω να πέφτω από τους διανοούμενους και καλά στο πεπαλαιωμένο επιχείρημα του ελληνικού εθνικισμού. Για τα χρωστούμενα προς τη Γερμανία κ.α. Μου τα έδωσαν σαν λινκ για να δείξουν τι; Δεν πείθομαι τόσο εύκολα. Εννοείται πως έχουμε εθνικισμό που τρέφει τις βιομηχανίες όπλων. Το κράτος είναι η ίδια η βία! Δεν αποτελεί είδηση ότι ο Έλληνας δρα για την πάρτυ του, το ίδιο κάνει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και ο Γερμανός!
Όλα τα κράτη σχεδόν γεννήθηκαν με την βία, μόνον τότε υποτάσσεται ο λαός σε αυτά! Ανώτερη δύναμη να υπάρχει και εκεί ο λαός εγκλωβίζεται, υποτάσσεται, να σκύβει το κεφάλι. Αυτό διδάσκει η ιστορία, αν μπορεί κάτι να μας διδάξει. Όπως γράφει ο γερμανός συγγραφέας Κ. Deschner εύστοχα « η γερμανική ιστοριογραφία είναι προσκολλημένη στο εθνικό a priori. Παρασύρθηκε από τον 19ο αιώνα και έπειτα, όλο και περισσότερο στη δίνη του εθνικισμού, του πατριωτικού οπτιμισμού και στην πίστη της ανόδου.»
Πάνω σε αυτό υποστηρίζεται ξεκάθαρα ότι ακόμα και η νεώτερη Γερμανική ιστοριογραφία δεν βασίζεται πάνω σε επιστημονική άποψη(όσο αυτό γίνεται το δυνατόν αφού μιλάμε για ιστορία) αλλά από την προβολή συγκεκριμένων πολιτικών συμφερόντων και την γενικότερη ιδέα της παλινόρθωσης του κράτους!
Παραθέτω αυτά τα σημαντικά, για να δείξω αγαπητοί αναγνώστες ότι δεν είναι η Ελλάδα μόνο αυτή που περιορίζεται στη στενομυαλία του εθνικισμού της και γενικώς που έχει την λεγόμενη «ελληνοθρόδοξη ιστορία» αλλά όλα τα κράτη βασίστηκαν στο ψέμα και στην βία για να ολοκληρωθούν.
Διότι αυτό προέκυψε από τις συζητήσεις μας, προσπαθούσαν οι εν λόγω συνομιλούντες να παρουσιάσουν το πρόβλημα καθαρά ελληνικό, προωθώντας στρεβλά την έννοια των ίσων δικαιωμάτων και άλλα τέτοια που επικρατούν σε χώρες όπως η Γερμανία( η οποία συμμετείχε σε τόσους πολέμους και διέπραξε εγκλήματα που καταργούν τα ανθρώπινα δικαιώματα).
Συμπερασματικά
Για την αντιμετώπιση λοιπόν της ίδια μας της φύσης μας πρέπει να βασιστούμε σε μία νέα μορφή διεθνισμού όπου τα θεμέλια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που είναι ήδη σαθρά να καταστραφούν και να ασκήσει εξουσία ο ίδιος ο λαός μέσα από τις τοπικές κοινότητες αρχικά και σταδιακά σε μεγαλύτερη κλίμακα ανάλογα με την παιδεία και την ετοιμότητα κάθε κοινωνικού συνόλου.
Δεν πρέπει να ανεχόμαστε το νόμο της ζούγκλας που επικρατεί τώρα στον κόσμο, η επιβολή του ισχυρότερου στον ασθενέστερο, δηλ. του διεφθαρμένου πλήρως στον λιγότερο διεφθαρμένο! Είδατε που, ξαφνικά ο όρος «διεφθαρμένος» γίνεται διαφορετικός από την συνήθη έννοια του;
Η κλασική έννοια της δημοκρατίας που εκφαυλίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα από τους θεμελιωτές του αμερικανικού συντάγματος, και έτσι ανήγαγαν την αντιπροσωπευτική δημοκρατία ως το μόνο καθεστώς δημοκρατίας που μπορεί να επινοήσει το ανθρώπινο μυαλό(τη στιγμή που ήδη δοκιμάστηκε και βρίσκεται σε δεινή κρίση παγκοσμίως και ειδικώς στην Ελλάδα), έφερε σε οικονομική ισχύ και διαμοίρασε πολιτική εξουσία σε συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις, στην ολιγαρχία που πάντοτε κυβερνούσε(δηλ. παρεμπόδιζε την δικαιοσύνη ακόμα και μέσω της εκπαίδευσης ή των ΜΜΕ) προς τους ταπεινούς και φτωχούς ανθρώπους.
Φυσικά, δεν δίνω λύση στο πρόβλημα το ελληνικό πρόβλημα και μη, η τοποθέτηση μου είναι απλά παρεμβατική για να κατανοήσουμε τι ακριβώς φέρνει τις κρίσεις και σε ποια κατεύθυνση σύμφωνα με την δική μου οπτική γωνία πρέπει να κατευθυνθούμε. Οι λύσεις στα βιβλία των ειδικών, και κυρίως, στις μη κατεστημένες απόψεις που παπαγαλίζουν όλα τα ΜΜΕ διεθνώς!
ΥΓ: Πέρασε το μεσοπρόθεσμο με χημικά από ΔΝΤ όμως η ουσία παραμένει. Γιατί πέρασε νόμος που δεν τον υιοθετεί η πλειοψηφία; Γιατί επιβάλλονται τα μέτρα από «εξωθεσμικούς» παράγοντες της ίδιας της χώρας της έστω τυπικά δημοκρατικής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου