Προς Αφροδίτη...

Με συγκινεί όταν μπαίνω στο μαύρο pc και έχω να γράψω κάτι για το μπλογκ. Πολλές φορές, δεν του δίνω τον χρόνο που του αξίζει. Αλλά δεν λυπάμαι κιόλας γι αυτό.  Υπάρχουν προτεραιότητες στην ζωή μας. Και πρέπει να τις κάνουμε αλλιώς θα μας φάει το πράσινο φίδι.

Φίδι που ζει στα δέντρα, στον τόπο των πρόγονών μας , καθώς προς τα εκεί μας γυρίζουν, αλλά με καπιταλιστική τεχνολογία, οπότε δεν θα μας πειράζει και τόσο. Αν ανανεώνεις το στατους στο facebook, υπάρχεις! Δεν είναι αυτό που λένε «δεν υπάρχεις». Όχι. Υπάρχεις και επικοινωνείς ώρες με τραγικές συνέπειες για την ανύπαρκτη ψυχική ισορροπία.
Αφήστε, (μεταφορικά) που όταν πας να γράψεις, να ανανεώσεις την "κατάσταση" σου στο facebook, για να επιδείξεις όπως είπα την ύπαρξή σου στους άλλους, διαπιστώνεις ότι η σκέψη σου ίσως ταξιδέψει σε δεκάδες προφίλ, δίνοντας έτσι το φιλί της ζωής! :P

Ζούμε δια βίου στον υπαρκτό σουρεαλισμό και ομολογώ ότι μας κάνει ευτυχισμένους.

Είναι τέχνη να το ξέρεις. Έστω και χωρίς νόημα, αφού η τέχνη δεν έχει νόημα όπως και η ζωή.(Το ήξερα, για σας το  λέω).

Ακολουθεί ένα συνονθύλευμα από εμπειρίες δικές μου, φίλων, άλλων ατόμων, και από Κατίνες εν δράσει!

Με συγχωρείτε για τις νοητικές ακροβασίες που κάνω και θα κάνω στο μέλλον, αλλά έτσι μεγαλώσαμε, κόλλησα από μικρός, σε περίεργα κείμενα που με σημάδεψαν στη ζωή. Δεν το χωρούσε το παιδικό μυαλουδάκι ότι ο μερικοί θεάνθρωποι σταυρώνονται χωρίς καμία εξήγηση, κάνουν θαύματα, ξεφτιλίζονται, ανασταίνονται και ανασταίνουν , και μένουν άγαμοι και ανέγγιχτοι! :/ Ήμουν πονηρός από την αρχή, παιδί θαύμα! :P

Kapou exei kathei I mpala. Den ksero pou. Omos oi sxeseis pane kata diaolou. Kaneis den thelei kati sovaro, epeidi  pote o kaneis den eixe apaitiseis!

Διαμαρτύρονται τα κορίτσια, με το δίκαιο τους, το συνταγματικά κατοχυρωμένο με ίσα δικαιώματα, αλλά και αυτά έχουν ξεφύγει. Από τον έλεγχο μας :P

Πώς να αντέξει η γυναίκα τους γιαλούς που είναι γεμάτα σκουπίδια η αγκαλιά τους! Ποιών είναι το βαθύ ερώτημα. Ο Κανείς, έχει την απάντηση: όλες πουτάνες είναι.

THAT’S CRAZY!

Μου αρέσουν οι  πουτάνες, αλλά κάθε πράγμα στην τάξη του! Με την προοπτική αυτή, όσες γυναίκες κάνουν έρωτα είναι πουτάνες. Όχι. Άμα τους χωρίσουν, τότε είναι. Πριν ήταν καλά πουτανάκια, αφού ήταν μαζί με τον κανέναν.

Πάει κάτι στραβά στο ακρογιάλι του έρωτα ή μήπως έχουμε χαζέψει από τον ψηφιακό κόσμο; Τα χώνουμε αλλά μας αρέσει η σιγουριά, δεν ρισκάρουμε και συνήθως δεν είμαστε συνεπείς με όσα λέμε.

Προτιμώ ένα κορίτσι αλλοπρόσαλλο που πάντα έτσι είναι και δεν το κρύβει παρά το κορίτσι θαύμα που μέσα της είναι για μία βδομάδα.

Του σοφού ανθρώπου η αλήθεια. Δεν είναι μόνο οι μαλακίες του κανένα. Είναι και η συσσωρευμένη μαλακία που έχει κάποιος ή κάποια. Δεν φταίνε μόνο τα αγόρια ή τα κορίτσια. Είναι θέμα ανθρώπινων σχέσεων, που θα καταντήσει να είναι ανθρώπινων δικαιωμάτων!!!

Ο άνθρωπος που γελά, είναι ανοιχτός στην καρδιά, δεν φοβάται, ρισκάρει, και η αποτυχία του γίνεται μέρος της επιτυχίας του. Αγαπάει!

Όλοι διαμαρτύρονται, αλλά δεν μοιάζουν καθόλου στον άνθρωπο που γελά. Είναι μίζεροι στη φύση τους. Σκύβουν το κεφάλι, και παίρνουν πίπες, για να ικανοποιηθεί ο άλλος, οι ίδιοι, καρφωμένοι στο τίποτα. Πίπες ζωής. Τίποτα. Nothing!

Εξανίσταμαι!

Στην αρχή καλοί και μετά….. τι μετά;

Από προσποίηση γνωρίζουμε καλά, οπότε, δεν το πρόβλεψες; Μήπως σε τρέλανε ο έρωτας; Μακάρι, να ήταν αυτό. Συνήθως η τρέλα του έρωτα σε κάνει άνθρωπο, όχι ζώο αν και είναι υποτίμηση προς τα ζώα η έκφραση αυτή, την χρησιμοποιώ για το αγελαίο πλήθος. :P

Katouriste.kai ligo.re magkes. Min. eiste. Etsi. Paok eisai.mi fovasai. Prosexe. Ta. loggia sou.

Δεν κάνω πλάκα έτσι μιλάνε πολλοί. Άντε και κατάλαβες το πλούσιο λεξιλόγιο του, μπορείς να μην καταλάβεις πόσο βλαμμένος είναι; Έχεις κάτι να προσθέσεις, πέρα από τη βλακεία, ότι δεν φοβάσαι αν είσαι «Παοκ» είναι και οι τελείες. Διακοπτόμενος οργασμός, παύει να λέγεται οργασμός…

Αργείς, αλλά το καταλαβαίνεις μετά από καιρό, ότι ένας χαμένος κόπος, είναι ίσος, με το χαμένο μυαλό της λεγάμενης σου. Όταν αξίζεις, έχεις αντίκρισμα, από αυτό που εκτιμά την αγάπη, το πάθος, τον έρωτα, τον έρωτα με όλη τη σημασία της λέξης.

Δεν κωλώνω. Είμαι μοντέρνος και διεφθαρμένος από σεξουαλικής πλευράς σε καζάνι με φωτιές δαιμόνιων γυναικών. Όχι, μυξοπαρθένων που ψάχνουν να βρουν αυτό που δεν καταλαβαίνουν.

Έτυχε μία περίπτωση που γέλασα ειρωνικά και μη, όταν είδα πόσο χαζό είναι να το παίζει μία γυναίκα ως ηθική επειδή δεν πηδήχτηκε ποτέ ή όταν το έκανε δεν το ένιωθε. Οπότε από εδώ και πέρα, θα είναι πάντα παρθένα μέχρι να έρθει ένας βασιλιάς.

Χέζομαι και γράφω γενικώς.

Αυτό δεν είναι τέχνη; Την μπερδεύω με τα γυναικεία εσώρουχα αλλά και με το τέλος της ζωής. Θάνατος, τέχνη, ζωή ,σκέψεις…. σεξ! Ρεξ, δεν μίλησα σε σένα, με τις καύλες σου νυχτιάτικα!

Μην είσαι εγωίστρια, Λόλα. Άφησε χώρο και στον άλλον, που θες να πιστεύεις ότι διακρίνεις όσα αξίζει, μην θέλεις όλο τον χρόνο και τον χώρο για σένα, αυτό είναι η ακραία μορφή της ψυχοπάθειας! Πρέπει, να γίνεις άχρονη, για να καταλάβεις τον εγωισμό που κρύβεις μέσα σου.

2.31 ώρα να ακούσω το μουνί και το δελφίνι παρά να γράφω κάνοντας τέχνη, την θεότητα του ελαφριά σε πήδαγε ο τελειομανής! :P (woooow)!

H αγάπη υπάρχει μόνο μεταξύ ίσων. Think abou it! ;)

5/10/2011 2.32 πμ. George.