Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

Ζωή Παράξενη...

Και εκεί που νόμισα ότι ευρίσκομαι ή να είμαι πιο ακριβής που νόμισα ότι δύναμαι να ευρίσκομαι στον κόσμο του αοράτου, ξάφνου και άθελα μου κατρακύλησα στον κόσμο του αισθητού τίποτα. Το τίποτα έχει μία διαφορά από τον κόσμο του αοράτου. Θέλω να πω δηλαδή ότι αν είσαι ένα τίποτα δεν σημαίνει ότι είσαι αόρατος! Αυτονόητα πράγματα. Και όχι μόνο δαύτο αλλά και γίνεσαι και αισθητός! Επομένως, δεν είναι να την γελάμε εμείς οι κάτοικοι του αισθητού τίποτα την προϊούσα κατάσταση μας η οποία ήταν μη αισθητό τίποτα.
Τι νομίζετε όμως δηλαδή ότι εσείς στο μη αισθητό τίποτα, ότι έχετε κάτι το διαφορετικό επειδή μπορείτε και επικοινωνείτε με τον παντοκράτορα; Υπάρχει μία διαφορά που μας ενώνει: Το τίποτα. Τώρα αισθητό ή μη παντελώς αδιάφορο με αφήνει. Το αόρατο όμως γιατί το τυραννάμε τόσο;