Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ευχές...επιλεκτικές!

…νοστάλγησα τις ημέρες που έγραφα κείμενα αδιάκοπα χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια ή κόπο. Έγραφα για τα πάντα, αλλά κυρίως για τον καιρό, την φιλοσοφία περί του Θεού και βεβαίως σατιρικά κείμενα τα οποία είναι τα αγαπημένα μου από αυτό τον χώρο. Δεν μου κατεβαίνει καμία ιδέα πλέον, ούτε κάν στις καλύτερες των περιπτώσεων: Να μου το ζητήσει γυναίκα, όπως είχα κάνει άλλωστε για την Έλενα, με τόσο εκπληκτικό τρόπο της είχα γράψει κείμενο με συναισθήματα από τα πιο ευγενή χαρακτηριστικά της ψυχής μου. Το απέσυρα όμως καθώς θεώρησα πως δεν είναι ευχάριστο για να δημοσιεύω αβασάνιστα τα άδυτα της ψυχής μου.

Δεν μπορώ να ασχολούμαι με μετριότητες και με άτομα που ξέρω ότι δεν θα με καταλάβουν ποτέ γιατί πολύ απλά ταξιδεύουν κάπου αλλού σε τελείως διαφορετικά μέρη  και ίσως λόγω της χαμηλής ποιότητας χαρακτήρα που έχουν να μην μπορούν ποτέ να με δουν όπως πραγματικά πρέπει. Αν συμβεί ποτέ αυτό θα είναι ευτύχημα κυρίως γι αυτούς όχι τόσο για εμένα. Εγώ δεν έχω ανάγκη από μέτριους στην ψυχή ανθρώπους όσο και χαριτωμένοι είναι ή δεν είναι, δεν με νοιάζει καν! Ζω αρκετά χρόνια και μπορώ να καταλάβω πότε μια ευχή έχει αξία, πότε ένας λόγος είναι αληθινός. Δεν παίζει κανείς μαζί μου, μπορεί να είμαι ένας ευαίσθητος χαρακτήρας όμως διατηρώ στο ακέραιο τον ρεαλισμό της σκέψης μου και γίνομαι σκληρός όταν χρειαστεί και όταν πρέπει. Δεν γίνεται αλλιώς είναι μία άμυνα, μία αντιμετώπιση της παρολίγον τρέλας μου!

Εποχή των ευχών λοιπόν ευχών περί ευτυχίας. Μια λέξη τόσο οικεία  και τόσο ξένη για όλους μας.  Ποιος όμως εύχεται αληθινά; Οι δυστυχείς εύχονται ότι επιθυμείς και χαίρεσαι ρε μαλάκα; Παντού ένας μύθος, μία ψεύτικη ευχή. Δεν τους πειράζουν τα σκατά που τρώνε τα λόγια που τα περιγράφουν τους  θίγουν ανεπανόρθωτα, και έχουν το θράσος να έχουν ευχές ευχές και ευχές ποιος τις γαμάει και αυτές;

Μόνο το αληθινό αξίζει και είμαι πολύ επιλεκτικός στο ποιον θα ευχηθώ, λίγα πολύ λίγα άτομα. Και ελπίζω να πέφτω μέσα σε όσα στηρίζω σε αυτά και να μην είναι απλά και άλλοι μέτριοι στον δρόμο μου!

Απαιτώ πλέον και μία μικρή ανταμοιβή…. δεν γράφω άλλα… ευχές αληθινές στα άτομα που αγαπώ και εκτιμώ!

Τα λέμε μία καλύτερη στιγμή του χρόνου.