Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Η αθεΐα τελικά δεν διαφέρει και πολύ από την απόλυτη σιωπή και την ταπεινοφροσύνη…

Σκέψεις από το αισθητό τίποτα του μυαλού μου. Σωματίδια σκέψεις αίφνης δημιουργήθηκαν. Δε μπορώ παρά να ακολουθήσω τους νόμους που τα διέπουν.
Είμαι ταυτόχρονα στο χωροχρόνο του όλου, δεν υπάρχει ούτε χτες ούτε αύριο. Είμαι εδώ απλά.

Ο εγκέφαλός μου αδυνατεί να κατανοήσει ξαφνικά την πραγματικότητα. Αμύνεται. Μετατρέπεται σε μαθηματική μηχανή. Αμέσως, ταξιδεύω στο 4διάστατο χώρο του σύμπαντος.
Καθώς ταξιδεύω, οι μαθηματικοί υπολογισμοί του μεταμορφωμένου εγκεφάλου μου είναι αναρίθμητοι αλλά και συγκεχυμένοι. Ψάχνουν το απόλυτο του μυστηρίου του κόσμου!

Νιώθω χαρούμενος. Θα ανακαλύψω αυτό το μυστικό της δημιουργίας που μας περιβάλλει.

Ακόμα δεν έχω εντοπίσει κάτι, είμαι σε τελείως άγνωστο μέρος, δεν κατανοώ τίποτα απολύτως με τις αισθήσεις μου, είμαι ναρκωμένος. Μόνο με μαθηματικά και σχέσεις.

Απερίγραπτο το δέος που νιώθω. Οι μαθηματικές μου αναλύσεις ανιχνεύουν το απόλυτο. Οι μαθηματικοί υπολογισμοί του αισθητού τίποτα κατέληξαν στο αποτέλεσμα των εξισώσεων και των σχέσεων. Εκστασιάζομαι! Όλα με οδηγούν στο απόλυτο, επιτέλους.

Μέσω αυτών λοιπόν πλησιάζω σε έναν άλλο κόσμο. Μία άλλη ζωή. Θα έλεγα μία άλλη ανθρωπότητα, ναι αυτό είναι, είμαι σίγουρος. Εντόπισα μία διαφορετική γη. Τα κύρια χαρακτηριστικά της οποίας είναι όπως ακριβώς της «δικής» μας!

Με καταλαμβάνουν διάφορα συναισθήματα, θα έλεγα, όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα, γίνονται ένα με τον εαυτό μου. Δεν αρκούν όμως.

Προσεχτικά, πλησιάζω κοντά και αρχίζω να παρατηρώ τον αλλιώτικο κόσμο, όπως οι επιστήμονες ένα καιρικό φαινόμενο.

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι είναι αντίγραφα μας, οι κάτοικοι του πλανήτη του μυστηρίου. Είναι ίδιοι με εμάς, τουλάχιστον εξωτερικά.

Αμέσως όμως αντιλαμβάνομαι όσο μπορώ βέβαια, το ότι είναι κατά πολύ ανώτεροι από εμάς. Διαθέτουν απίστευτη τεχνολογία, δεν την κατανοώ, εδώ κυριαρχεί η εξόχως προηγμένη επιστημονική και τεχνολογική κυριαρχία. Τους θαυμάζω, το λιγότερο.
Από τα λίγα που μπορώ να κατανοήσω είναι ότι αυτός ο κόσμος δεν χωρίζεται σε έθνη, είναι «ένας». Ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν Θρησκείες, εκκλησίες , ανούσιες φιλοσοφίες κ.α.

Αυτό νομίζω ότι εξηγείται: Η επιστημονική τους πρόοδο ήταν τέτοια, που εξαφάνισε τις Θρησκείες τους, μα πως τα κατάφεραν;; Αναρωτιέμαι. Κατευθείαν, αναλογίζομαι ότι εδώ η βιολογική εξέλιξη πρέπει να υπήρξε τέλεια, βάσει του ότι είμαι στο κέντρο του μυστηρίου!

Προίκισε την ανθρωπότητα αυτή με τεράστια, απερίγραπτη ευφυΐα, μοιάζουν τέλειοι.
Μα, πως γίνεται εδώ η φυσική-βιολογική εξέλιξη να υπήρξε τέλεια, ενώ σε μας όχι;; Ήταν από τις κύριες απορίες που με ταλάνιζαν.


Δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί τους. Ο εγκέφαλός μου είναι τόσο ατελής που μόνο να παρατηρεί και να επεξεργάζεται κάποια πράγματα τα οποία όμως τα συνδέει με αυτά που ήδη επεξεργάστηκε όταν ήμουν στη γη. Προσομοίωση. Τίποτε άλλο.

Δεν είναι όμως και απαραίτητο, αναλογίζομαι. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αυτοί πρέπει να απέδειξαν την ανυπαρξία του Θεού!! Αλλιώς δεν εξηγείται. Απίστευτο.

Από τι βλέπω η καθημερινότητα τους αν και πολύ πιο εύκολη από τη δική μας, δεν είναι δα και τόσο διαφορετική. Έχουν τα δικά τους πολιτικά, κοινωνικά συστήματα, οι άνθρωποι κατά βάση κάνουν ότι κάνουμε και εμείς !! Δεν είναι Θεοί!

Κι όμως!

Δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε που τους παρατηρώ και τους περιεργάζομαι. Δεν υπάρχει εδώ η αίσθηση του χρόνου. Ίσως ναι είμαι εδώ 1 δευτερόλεπτο ίσως και αιώνες….

Μέσα στη σύγχυση του εγκεφάλου μου, διαπιστώνω αίφνης κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο «τέλειος» πολιτισμός τους! Πρόκειται για κοινωνικό από τι κατάλαβα. Μία μειοψηφία ατόμων εκείνου του πολιτισμού, διαφέρει ως προς τις απόψεις για το σύμπαν εν σχέσει με την επικρατούσα άποψη.
Οι εν λόγω κάτοικοι εμφορούνται από έντονες επιθυμίες που τους κάνουν να συγχέουν τη γνώση με την επιθυμία τους. Συνεπώς, αντικρούουν όλες τις επιστημονικές ανακαλύψεις του πολιτισμού τους!!

Ο εγκέφαλος μου άμεσα συνδέει το γεγονός αυτό με την εμπειρία μου, και αποδίδει σε εκείνη τη μειοψηφία ότι εμφανίζει σημάδια Θρησκευτικότητας. Αυταπατώνται, ότι υπάρχει αιώνια ζωή και μία Θεία πρόνοια!

Συνταράσσουν όλοι την κοινωνία. Απογοητευμένος παρατηρώ ότι κάποιοι – αν όχι οι περισσότεροι- εναντιώνονται στις «αυταπάτες» εκείνων των ανθρώπων που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τη βία, ή έστω να τους αποκλείσουν από την κοινωνία, καθότι θεωρούνται παράλογοι και επικίνδυνοι! Θεωρείται γενικά ότι η θρησκευτικότητα των ολίγων εξευτελίζει τον πολιτισμό τους, και πράττονται τα αδύνατα δυνατά ώστε να τους περιορίσουν και εν γένει να τους θέσουν περιορισμούς στην έκφραση των απόψεων τους δια των νόμων!!

Σκέφτομαι: Μα, είναι τόσο φυσιολογικοί άνθρωποι στην καθημερινότητα τους, γιατί αντιμετωπίζονται έτσι επειδή έχουν κάποιες επιθυμίες (έστω και ασύμβατες με την κοσμοθεωρία) από τους υπόλοιπους στο πλαίσιο ενός υπέρμετρα αναπτυγμένου επιστημονικού πολιτισμού;;

Τελικά δεν είναι τέλειο το μέρος. Γι αυτό και ο εγκέφαλός μου άρχιζε να συνειδητοποιεί κάποια γεγονότα, που στην αρχή, λόγω τους δέους δεν μπορούσε.
Μήπως είναι θύματα αυτοί οι «ιδιαίτεροι» κάτοικοι των ελαχίστων λαθών της βιολογικής εξέλιξης του εν λόγω πλανήτη;; Κι αν είναι έτσι οι υποτίθεται ευφυείς κάτοικοι γιατί δεν το κατανοούν και τους περιορίζουν με κάθε τρόπο -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που δείχνουν να είναι μαζί τους;;;

Τα συναισθήματα μου αρχίζουν να διαχωρίζονται, ο εγκέφαλος μου πλέον κατανοεί, διακρίνει ότι οι άνθρωποι εκείνοι είναι ανώτεροι από εμάς τεχνολογικά, αλλά τα συναισθήματά, η συμπεριφορά και εν γένει ο τρόπος δράσης τους, λειτουργούν παρομοίως με το δικό μας κόσμο! Διακατέχονται κι αυτοί από φοβίες, μίσος, μνησικακία, φιλοδοξίες, ματαιοδοξία, φανατισμό, αγάπη, συμπόνια, ευτυχία και όλα τα ανθρώπινα που ήδη γνωρίζω!

Απογοητεύομαι. Φαινομενικά ήταν τέλειοι, αλλά αποδείχθηκαν τόσο ατελείς! Κρίμα.
Το μυστήριο μας περιβάλλει όλους και δεν δυνάμεθα να το ανακαλύψουμε τελικά.
Πάλι με ξεγέλασε ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Νόμιζα ότι έβλεπα το απόλυτο, αλλά εν τέλει ήταν ο ίδιος που είχε ήδη σχηματίσει ως «απόλυτο».

Για το σύμπαν δεν ήταν παρά ένα αισθητό τίποτα, στο οποίο εμφανίζονται σκέψεις και το ντύνουν με λέξεις, για λίγο. Σβήνουν μετά. Η Σιωπή κυριαρχεί.

Υποκλίνομαι σ αυτήν και ζω περισσότερο!

19 σχόλια:

Γεωργία είπε...

ΑΕΡΟΧΕΙΜΑΡΕ δεν θα μπορουσες να βρεις πιο ταιριαστο ονομα...
μονο ενας ανεμος θα τρυπωνε μεσα απ'τις χαραμαδες του περιορισμενου μας νου,να σαρωσει τις εντυπωσεις του, και για 1 εστω δευτερολεπτο, να με ταξιδεψεις τοσο μακρυα...
Ισως εχω περασει κι εγω απ'αυτη τη γη.Μακαρι να υπηρχε η καλυτερα μακαρι να υπαρχει...

aeroxeimarros είπε...

Σύμφωνα με τον νόμο των πιθανοτήτων, όσο και αν οι προϋποθέσεις περί ζωής ενός πλανήτη είναι εξαιρετικά σπάνιες, σίγουρα θα υπάρχουν κάπου μέσα στο σύμπαν, συνθήκες για ζωή.

Βέβαια, όλα αυτά μέσα στο πλαίσιο κάποιων αξιωματικών θεωρημάτων ή σταθερών.

Καλή συνέχεια!

Ιοκάστη είπε...

Δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν υπάρχει ζωή στο σύμπαν (εκτός από εμάς εννοώ). Είμαι σχεδόν σίγουρη πως όχι μόνο υπάρχει αλλά θα υπάρχουν και αρκετοί πλανήτες που θα έχουν ζωή...

Βέβαια δεν είναι απαραίτητο να έχουν σχέση μ'οτιδήποτε έχουμε φανταστεί, δεν σημαίνει πως θα είναι καλύτεροι, χειρότεροι, ίδιοι ή διαφορετικοί μ'εμάς. Αυτό το μυστήριο είναι που μ'αρέσει πολύ σ'αυτή την ιδέα :) (ναι, διαβάζω πολλά βιβλία επιστημονικής φαντασίας :p)

Έχεις διαβάσει το ξένος σε ξένη χώρα; Αν όχι το συστήνω ανεπιφύλακτα!!

aeroxeimarros είπε...

@Ιοκάστη

Δεν έτυχε να διαβάσω βιβλία επιστημονικής φαντασίας...

Το παρόν άρθρο απλά προήλθε από μία εξίσωση μαθηματική με σταθερές τιμές κάποιες θεμελιώδεις έννοιες της ζωής μας εδώ. Δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από έναν μετασχηματισμό της εξίσωσης αυτής όπου με κάποια αξιωματικά κριτήρια κατέληξα στο αντίστροφο της.

Την περιέγραψα με λέξεις για να γίνει πιο κατανοητή, όσο μπορούσα βέβαια.

Να είσαι Καλά και πάντα χαρούμενη!

zoyzoy είπε...

Ξέρεις με τα μαθηματικά δεν τα πήγαινα πολύ καλά από παλιά!Πάντα με σπαζοκεφάλιαζαν και δεν τους έδινα την πρέπουσα σημασία ποτέ δεν φαντάστηκα ότι έχουν σχέση με τη ζωή μας μέσα στο χρόνο και το χώρο.
Το κείμενό σου κάπου μου "εφευγε" είναι μάλλον θέμα μαθηματικών.Η ουσία είναι ότι οι φόβοι του ανθρώπου μεταφέρονται χιλιάδες χρόνια πρίν φροντίζοντας να τους μεγαλώνουν οι "επιτήδιοι" κάθε φορά"!
Μου αρέσει ο χώρος σου λιτός και "προσεγμένος" θα έλεγα!

aeroxeimarros είπε...

@zoyzoy

Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κατ’ αρχήν!

Σε ότι αφορά το κείμενο, σκέψου, απλά ότι μπορεί να μην ευθύνεται το γεγονός ότι δεν τα πας καλά με τα Μαθηματικά, αλλά επειδή είμαι ακατανόητος εγώ, λόγω του ιδιαίτερου τρόπου της γραφής μου όπως με έχουν πει(ή κατηγορήσει) κατά καιρούς πολλοί! :)

Η ευθύνη λοιπόν είναι δικιά μου και όχι του αναγνώστη!!!! :)

Καλή συνέχεια!

Skouliki είπε...

τι να σχολιασω εγω τωρα σε τετοιο κειμενο
γενικα αυτα τα αναπαντητα ερωτηματα παντα με γοητευαν στο αν ποτε βρεθει λυση ειτε μεσω επιστημης ειτε μεσω θρησκειας ειτε γενικα

καλησπερε ς

aeroxeimarros είπε...

@Skouliki

Το σύμπαν όντως είναι αξιολάτρευτο!

Μέσω Θρησκείας όμως ποτέ δεν θα βρεθεί λύση, διότι η Θρησκεία δεν ερευνά. :)

Ανώνυμος είπε...

Έχεις όμως μια λίγο ρομαντική σύλληψη της αθεϊας, νομίζω (και αυτό δεν είναι κατ'ανάγκην αρνητικό). Για μένα, θεός κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει - τελεία και παύλα!

Γνωρίζω πως υπάρχουν ικανότητες που σαν άτομο δεν έχω, αισθήσεις που σαν ανθρώπινο όν δεν έχω (ή που δεν έχω ανεπτυγμένες σε μεγάλο βαθμό), αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό! (Ούτε και η επιστήμη μπορεί, προς το παρόν τουλάχιστον. Η προσομοίωση δε με λέει πολλά...)

Το να φαντάζομαι πως θα ήμουν αν είχα αυτές τις αισθήσεις ή ικανότητες, θα με έφερνε στα όρια του μυστικισμού (μπρρρρ!)

Πάντως πρέπει να ομολογήσω ότι, όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάλαβα ποτέ την ομορφιά των μαθηματικών - ίσως όταν πάρω σύνταξη!

Καλό βράδυ!

aeroxeimarros είπε...

@undantag

Παρομοίως, και εγώ έχω την πεποίθηση ότι θεός δεν υπάρχει. Όπως επίσης γνωρίζω ότι δεν θα αποδειχθεί ποτέ.

Στο αλληγορικό μου άρθρο δεν ανακάλυψα τον Θεό, αλλά τους ανθρώπους, σε άλλη γη.

ikonikos είπε...

Πολύ ενδιαφέρον μπλογκ (και ποστ!) αεροχείμαρρε και ουσιωδώς δυναμικές οι παρεμβάσεις σου. Χαίρομαι που σε ανακάλυψα!

aeroxeimarros είπε...

@ikonikos

Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Περνώντας όμως και από τον δικό σου χώρο, μπορώ να σου πω ότι χαίρομαι που μου έδωσες την ευκαιρία να γνωρίσω και τις ενδιαφέρουσες απόψεις σου.
Καλή συνέχεια!

The Schrodinger's Dragon είπε...

Αεροχείμαρρε γενικά το κείμενο σου μου άρεσε, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι κατάλαβα που το πας! Θα συμπυκνώσω τα συμπεράσματα σου στο παρακάτω (αν κάνω λάθος, διόρθωσε με):
Οι διαφωνίες, τα μίση, οι διχόνοιες και πολλά άλλα βασιζόμενα στις ιδεολογίες προκύπτουν ως πρόβλημα της μη ανεκτικότητας της κυρίαρχης ιδεολογίας. Το πρόβλημα της μη ανεκτικότητας δε, θα υπάρχει πάντα, είτε κυριαρχεί η θεοκρατία είτε κυριαρχεί ο υλισμός!

Αν όντως είναι αυτός ο προβληματισμός σου, τότε έχω να πω τα εξής:
Α. Αν είναι απλώς και μόνο ένας προβληματισμός αλλά και ένα καμπανάκι για τους μορφωμένους - άθεους - ορθολογιστές οι οποίοι αρχίζουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, τότε συμφωνώ μαζί σου!
Β. Αν δεν είναι απλώς ένας προβληματισμός, αλλά μια προσπάθεια εξίσωσης του ήθους και της ανεκτικότητας των άθεων με αυτά των θεούσων, θεωρώ ότι είσαι εντελώς φάουλ! Γιατί πολύ απλά ο ορθολογισμός μας περπατάει και μας προάγει στη ζωή, ενώ οι ανύπαρκτοι υπερφυσικοί φορείς αποτελούν την μόνιμη τροχοπέδη και τον αποκλειστικό φορέα παράλογου μίσους. Και μην ξεχνάμε, δεν είχες την ευκαιρία να δεις έναν κόσμο απαλλαγμένο από ανύπαρκτους υπερφυσικούς φορείς (πιστεύω ότι θα ήταν απείρως καλύτερος), είχες την ευκαιρία μόνο να τον φανταστείς!!!

ikonikos είπε...

Batcic, απ' όσο κατάλαβα από το κείμενο δεν λέει αυτό ο αεροχείμαρρος αλλά έμμεσα ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή δεν πρέπει να είμαστε "ανεκτικοί" (με την έννοια της νομιμοποίησης) σε κυρίαρχες ανορθολογικές ιδεολογίες και δόγματα γιατί είναι η κατεξοχήν πηγή ετερονομίας και ολοκληρωτισμού.

aeroxeimarros είπε...

Κατ’ αρχήν το κείμενο μου, είναι όντως διφορούμενο, πράγμα που επιδίωξα εξ αρχής και από τι φαίνεται τα κατάφερα!

@Batcic
Σε ότι αφορά τη Β) περίπτωση του σχολίου σου, διέγραψε την καθότι δεν ισχύει!

«..Το πρόβλημα της μη ανεκτικότητας δε, θα υπάρχει πάντα, είτε κυριαρχεί η θεοκρατία είτε κυριαρχεί ο υλισμός!..»

Στην περίπτωση Α) έχεις πέσει μέσα, ήταν όντως όχι απλώς καμπανάκι, αλλά το άρθρο διέπεται από την αρχή του προβληματισμού και της «μπηχτής».

@ikonikos

Σε άλλη περίπτωση, όπου θα αναφερθώ για τα ανορθολογικά στοιχεία και την ετερονομία της κοινωνίας όπως λες ορθώς, θα συμφωνήσω μαζί σου!

Στο παρόν κείμενο όμως, ήθελα να υπενθυμίσω ότι πέρα από αυτά ο ανθρώπινος εγκέφαλος και εν γένει το είδος μας, εκ φύσεως περιέχει την ετερονομία και τον ανορθολογισμό, κάτι που δεν πρέπει να αποκλείουμε, ακόμα και σε ιδανικές περιπτώσεις όπου υποτίθεται ότι θα ήμασταν εξόχως «τέλειοι» τεχνολογικά, νομίζω ότι σημάδια εμφάνισης ανορθολογικών στοιχείων στην κοινωνία θα εμφανίζονταν, και επειδή θεωρώ ότι η αγνή Θρησκευτικότητα δεν επηρεάζει την κοινωνία αρνητικά, θα ήμουν με το μέρος εκείνων που πιστεύουν στο «παράλογο» και δεν θα τους απέκλεια μόνο και μόνο επειδή θεωρούν ότι εξελίχθηκε διαφορετικά το Σύμπαν.

Σε μία όντως προηγμένη κοινωνία, δεν θα υπήρχαν τα αντίστοιχα προβλήματα της δικής μας.

ikonikos είπε...

aeroxeimarre θα διαφωνήσω μαζί σου στο ότι ο εγκέφαλος μας περιέχει την ετερονομία ή τον ανορθολογισμό εκ φύσεως. Δηλαδή κοινωνιολογικά και κυρίως ανθρωπολογικά δεν στέκει κάτι τέτοιο αφού υπάρχει πληθώρα εμπειρικών ερευνών που δείχνουν έναν τεράστιο ηθικό σχετικισμό από κοινωνία σε κοινωνία που δεν δικαιολογεί κάποια "εγγενή τάση" προς κάποια κατεύθυνση, ενώ είναι διαπιστωμένες οι ανθρωπολογικές μελέτες ανθρώπων που λόγω απουσίας κοινωνικοποίησης (σε ζούγκλες κτλ.) μεγάλωσαν "άδειο χαρτί", χωρίς κανέναν ηθικό κώδικα (ετερόνομο ή αυτόνομο κτλ.). Όπως φυσικά και το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν έχει ένστικτα καθορισμού συμπεριφοράς κτλ.

Δηλαδή αυτό που έχει αναδειχθεί τον τελευταίο αιώνα νομίζω περισσότερο από ποτέ με καταιγιστικές αλλαγές στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική οργάνωση και έχει καταρρίψει τις δήθεν εγγενείς "τάσεις" της ανθρώπινης φύσης προς την αυτονομία ή την ετερονομία είναι η καθοριστική σημασία της διαδικασίας κοινωνικοποίησης μέσα από το εκάστοτε σύστημα.

Υπό αυτήν την έννοια θα συμφωνήσω με τον Batcic ότι σε μια ετερόνομη κοινωνία θα υπάρχει πάντα (και ευτυχώς αλλιώς θα ήμασταν σχεδόν "αυτόματα") το θέμα της "μη ανεκτικότητας" στο κυρίαρχο κοινωνικό της παράδειγμα (ανορθολογικό η και "ορθολογικό") από κάποιους ανθρώπους.

Το ερώτημα όμως πάντα είναι αν μέσα από αυτή την αμφισβήτηση της ετερονομίας και των θεσμών της δημιουργείται ένα μαζικό, και δυνάμει πλειοψηφικό αντισυστημικό κίνημα με εναλλακτική πρόταση/πρόταγμα ή αν απλά μένει σε έναν χώρο νοητικής άσκησης για λίγους...

aeroxeimarros είπε...

@Ikonikos

Κάποια εγγενή στοιχεία του ανθρώπινου εγκεφάλου που ως επί το πλείστον είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στην εύρυθμη λειτουργία του, ίσως, να προκαλούν κάποιες παρενέργειες οι οποίες ενδεχομένως να διαιωνίζονται στην εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους, και συμφωνώ ίσως η διατύπωση να ήταν λανθασμένη, εκ φύσεως μπορεί να μην συμβαίνει αλλά όπως ακριβώς μπορούν να εξηγηθούν τα συναισθήματα του ανθρώπου μέσω της εξέλιξης(μίσος, αγάπη, μισαλλοδοξία, συμπόνια κ.α.) έτσι αντιλαμβάνομαι και εγώ την εμφάνιση μίας μορφής εσωτερικής φιλοσοφίας που πάντα ενέχει ένα μεταφυσικό στοιχείο, το οποίο αναλόγως εξελίσσεται. Τι θέλω να πω;

-Αν αυτό εξελίσσεται ατομικά και μόνο, δεν υπάρχει πρόβλημα από πλευράς ανεκτικότητας, είμαι υπέρ της ανεκτικότητας.

-Εάν όμως σε διαφορετική περίπτωση, αναπτύσσεται οργανωμένα και παράγει ολόκληρα συστήματα ιδεών που βασίζονται πάνω σ αυτή την «τάση» τότε συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

Είμαι υπέρ του Τ. Φωτόπουλου. Εξαιρετικός. :)

ikonikos είπε...

Γενικά συμφωνώ, αρκεί η μεταφυσική να μην αποτελεί κώδικα ατομικής ηθικής (που καθορίζει πάντα κοινωνική συμπεριφορά) αλλά προσωπικής "πεποίθησης", πολιτιστικής ταυτότητας ή άποψης.

Όσο για τα συναισθήματα, το χαρακτηριστικό τους στοιχείο είναι το εντελώς ασυνείδητο και "ενστικτώδες" τους, εκφράζουν πράγματι ανάγκες, έμφυτες και επίκτητες, αλλά σαφώς δεν θα μπορούσαν και δεν θα έπρεπε να είναι κριτήριο κοινωνικής οργάνωσης και αλλαγής. Κι αυτό είναι λάθος που κάνουν κάποιοι αναρχικοί ή ρομαντικοί αριστεροί που προσπαθούν να "καλλιεργήσουν το συναίσθημα", λες και μια τόσο απόλυτα προσωπική και υποκειμενική διαδικασία μπορεί να "καλλιεργηθεί" και να αποτελέσει γνώμονα για την ηθική μας και την πολιτική μας σκέψη..

Χαίρομαι που είσαι τόσο κοντά στην ΠΔ κι ελπίζω να τα λέμε.

aeroxeimarros είπε...

Εννοείται!!!

Να είσαι καλά!