Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

"ένας αγώνας.."


Ο δρόμος προς την ολική καταστροφή. Και μερικές διαφωνίες, θεολογικής φύσης μπορούν αποβούν μοιραίες. Δεν επιθυμώ ανάλυση βαθύτερη στην φυσική βία που ασκείται εξ αιτίας τέτοιων διαφωνιών. Υπάρχουν όμως τα Taboo. H προκατάληψη. Για μία προκατάληψη, μπορεί να μην γνωρίσεις το απέραντο του κόσμου. Λυπηρό, προπάντων βλακώδες. Μας στοιχειώνουν κάποιες ιδέες «ανώτερης φύσης» όμως η δική μου οπτική θεώρηση, δεν αντέχει τον αυτοβιασμό. Θα κριτικάρω, θα αμφισβητήσω, και ας χαθώ.

Οι γραμμές αυτές στόχο έχουν να μη στοχεύσουν τα αδιέξοδα μου. Διότι στην αντίθετη περίπτωση θα ήταν ολότελα ένα λάθος, δικό μου, της μοίρας, της ζωής. Κυρίως δικό μου! Προσωπικές καταθέσεις κάνουμε, αλλά μην το παρακάνουμε. Θα γίνει πληγή, η οποία εκμεταλλεύεται εύκολα απ’ άλλους. Οι άλλοι και εγώ. Όμως ζω, αν ζω, σε δρόμους διαφορετικούς, δεν υπάρχουν σταυροδρόμια. Λέγομαι και μόνος, λέγομαι και σύντροφος. 

Και ξάφνου, αστράφτεις, μονολογείς, και χτυπάς την πόρτα και δεν απαντά κανείς, όπως λέει και ο ποιητής. Και ξέρεις ότι αυτός που δεν απαντά ποτέ, είναι ο θεός. Κακόκεφος, μικρός ή μεγάλος, ο καιρός είν΄ σοφός.
Μιλώντας για τον θεό, σκέφτομαι να μην σατιρίσω απ εδώ. Πλέον. Αλλά Δεν φοβάμαι. Γνωρίζω. Και ξέρω ότι θα κάνω τα πάντα να αλλάξω, να αλλάζω καλύτερα. Η ακινησία είναι απορριπτέα.

Η ψήφος θανατηφόρος, το έδειξαν εν τέλει οι εκλογές. Πάντα στο ίδιο έργο θεατές. Κοινωνικο-πολιτικό σύστημα, βάρβαρο, με θεό την αγορά και την κεφαλαιοκρατία, που δεν πρέπει να αμφισβητηθεί. Όπως η Θρησκεία. Έχει πολλά δεν. Για τους ολίγους έχει πολλά ναι.

Και αίφνης, ακούω τη νύχτα να μου λέει ότι είμαι άθεος. Μόλις βγει ο ήλιος θα πιστέψω σ αυτόν. Κυρίως όμως είμαι τρελός απαντώ.

Λαέ, κράτα τον ήλιο, χτίσε το μέλλον σου, με μία εξέγερση που δεν θα έχει προηγούμενο. Αρκετά, σε βίασαν με συστημικά όπλα όπως η φτώχεια. Μην υποκύπτεις στις αδυναμίες σου, μην ελπίζεις σε φρούδες ελπίδες. Η αριστερά, δεν είναι πλέον αντισυστημική. Είναι ένα πτώμα, όπως και το μεγάλο εργατικό κίνημα.  Μην γίνεις και συ λαέ πτώμα, κάνε αγώνα.

Κρίνε για να κριθείς. Αν δεν κρίνεις, για να μη κριθείς, θα αναστείλεις την κριτική σου ικανότητα. Θα υποσκάψεις την κρυμμένη σου τάση, για αυτοδιάθεση….


Δεν υπάρχουν σχόλια: