Σκέψεις...σύγχυσης (Μέρος 2ο)

Σε προγενέστερο άρθρο μου(σκέψεις...σύγχυσης) είχα κάνει μία γενική αναφορά για τα κυρίαρχα πολιτικά ρεύματα ή τάσεις που κινούν τα ηνία στην πολιτική ζωή της χώρας μας εδώ και πολλά χρόνια και ειδικά τα τελευταία όπου η διαμάχη πλέον εμφανίζεται και εντείνεται σχεδόν σε κάθε θέμα που προκύπτει είτε κοινωνικό, εθνικό, πολιτικό κ. α.
Σ' αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να αναλύσω την εν λόγω διαμάχη σε πιο συγκεκριμένα θέματα και ελπίζω να καταφέρω να μεταδώσω και στους αναγνώστες μου τον προβληματισμό μου περί αυτού.

Πρόκειται λοιπόν για τους Ελληνόφρονες και τους Ευρώφρονες ή τους εκσυγχρονιστές της Ελλάδας. Δύο ρεύματα που ναι μεν βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα ιδεολογιών αλλά αρκετές φορές συμβιβάζονται, όπως είδαμε στο παρελθόν. Η διαμάχη τους έχει να κάνει σε πρώτη φάση με τον τίτλο του 'προοδευτικού καθότι και οι 2 ανταγωνίζονται για το ποιο θα χαρακτηριστεί προοδευτικό. Οι πρώτοι λοιπόν, οι Ελληνόφρονες αντιστέκονται στην σημερινή νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση κατηγορώντας την επιστήμη, την τεχνολογία, και τον διαφωτισμό για την κατάντια του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος ενώ ταυτόχρονα προτείνουν τις αρχές τις Ελληνοορθοδοξίας για επανάσταση! Οι δεύτεροι, βασίζονται εν ολίγοις στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο διαφωτισμός ισοδυναμεί με την σημερινή πολιτική και οικονομική συσσώρευση στους ισχυρούς! Όλοι θα πρέπει να θυμάστε την σκληρή αντιπαράθεση που υπήρξε μεταξύ αυτών κατά την περίοδο της ένταξης μας στην ΟΝΕ αλλά και του επίμαχου θέματος των "ταυτοτήτων"!

Σήμερα, εγώ θα ήθελα να ασχοληθώ όμως με πιο πρόσφατο γεγονός και συγκεκριμένα για το βιβλίο της Ιστορίας της στ' Δημοτικού, καθότι τώρα μπορούμε να κρίνουμε συνολικά και βεβαίως πιο ψύχραιμα το θέμα.
Η προσωπική μου άποψη για το επίμαχο βιβλίο το οποίο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων κυρίως στις τάξεις των Ελληνόφρονων, όπως επίσης ακόμα και σ ένα μέρος της παραδοσιακής αριστεράς, ενώ αντιθέτως οι Ευρώφρονες θέλοντας να επιδείξουν ανωτερότητα και πιο προοδευτικοί στις νέες θεωρίες υπερασπίστηκαν το βιβλίο και τους συγγραφείς αυτού, αποδίδοντας την ρετσινιά του εθνικισμού σε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες(εξαιρουμένων βέβαια των ιδίων) είναι ότι το βιβλίο όντως περιείχε σοβαρά λάθη τα οποία μόνο για σωστή και ουδέτερη εκπαίδευση δεν προοριζόταν.

Οι λόγοι δεν είναι ακριβώς αυτοί που προβλήθηκαν στα μέσα εκείνη την περίοδο αλλά τελείως διαφορετικοί. Μάλιστα, εκτός των Ελληνόφρονων που επιζητούσαν την απόσυρση του βιβλίου, οι εκσυγχρονιστές(συμπεριλαμβανομένου του Συνασπισμού) απλά πρότειναν να διορθωθούν κάποιες εσφαλμένες διατυπώσεις εθνικών ιστορικών γεγονότων, καθότι εν γένει θεωρούσαν ότι το βιβλίο ανταποκρίνεται στις ανάγκες μίας σύγχρονης εκπαίδευσης.

Εξηγούμαι: Κατ αρχήν, σε μία πιο προσεκτική και λεπτομερή ανάλυση του βιβλίου θα διαπιστώσουμε ότι διαπνέεται από τις αρχές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και τα παράγωγά της. Επί παραδείγματι, μία από τις βασικότερες αρχές της είναι η πρόκριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας ή και άλλων καθολικών αξιών. Το θέμα βέβαια είναι ότι ο ορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δίνεται κατά το δοκούν από τις υπερδυνάμεις και με βάση αυτού δικαιολογήθηκαν διάφοροι πόλεμοι του παρελθόντος. Έτσι, εύλογα μου δημιουργούνται οι απορίες του τύπου:
Για ποιο λόγο ορίζονται τόσο απόλυτα οι καθολικές αξίες εφόσον όλοι γνωρίζουμε ότι είναι σχετικό σε μία σύγχρονη κοινωνία και πολιτική κατάσταση το ποιος έχει το δίκιο και ποιος το άδικο, καθότι αναλόγως της οπτικής με την οποία βλέπεις το κάθε ζήτημα, διαμορφώνεις και την άποψη σου. Ερχόμενος λοιπόν στην ουσία του ζητήματος, θα έλεγα ότι οι συγγραφείς του βιβλίου στην περιγραφή του Διαφωτισμού θέλησαν να ικανοποιήσουν τους Ελληνορθόδοξους! Για του λόγου το αληθές διαβάστε και μόνοι σας:

"..Στη θέση του θρησκευτικού φανατισμού, των προλήψεων και των δεισιδαιμονιών, που επικρατούν στη δυτική Ευρώπη, προτείνουν την ανεξιθρησκία και τον ορθό λόγο. Εναντιώνονται στην απολυταρχία και υποστηρίζουν τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη. Θέλουν να καταργήσουν τη δουλεία και υπερασπίζονται την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Πιστεύουν στην πρόοδο της ανθρωπότητας και έχουν εμπιστοσύνη στον άνθρωπο και στη σκέψη του. Θαυμάζουν την επιστήμη και υποστηρίζουν τα γράμματα."

Τι τραγική σύνδεση η ανεξιθρησκία με τον ορθό λόγο! Η επιστήμη, η απόδειξη, τα επιστημονικά-εμπειρικά δεδομένα και η λογική επεξεργασία τους παρόμοια με τον θρησκευτικό ανορθολογισμό και τις εξ αποκαλύψεως αλήθειες! Υποθέτω, ότι το ορθότερο θα ήταν η λέξη ανεξιθρησκία να αντικατασταθεί με την αθεΐα ούτως ώστε να δειχθεί η ριζική διαφορά μεταξύ Θρησκείας και επιστήμης, πράγμα που δεν θεώρησαν σημαντικό οι εκσυγχρονιστές κατά τ' άλλα συγγραφείς του εν λόγω βιβλίου!

Το συμπέρασμα είναι το εξής: Επιτέλους, θα πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι μας ότι στις κοινωνικές επιστήμες δεν υπάρχει αντίστοιχη αντικειμενικότητα με τις θετικές. Η διαφορά τους είναι χαώδης! Διότι μπορεί οι Ελληνόφρονες να κατηγορούνται ότι διατυπώνουν Ελληνοκεντρικώς τα ιστορικά γεγονότα αλλά και οι άλλοι λαμβάνουν ως δεδομένη τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση(και τη θεσμική λειτουργία της) και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία!

ΥΓ:Το ανωτέρω άρθρο γράφτηκε εντελώς αυθόρμητα και στην στιγμή χωρίς να έχει προγραμματιστεί μέρες ούτως ώστε να διορθωθεί ή προστεθεί νέο στοιχείο. Οπότε, αν τυχόν περιέχει παραλείψεις καλό είναι να επισημανθούν από τους αναγνώστες.

Επιπλέον, το κείμενο βασίστηκε σε διάφορα κείμενα του πολιτικού φιλόσοφου Τάκη Φωτόπουλου.